Note vooraf :  Op 1 oktober 2019 is het bericht aangepast met een link naar interessante bestuursrechtelijke uitspraken. Bovendien is op 16 november 2018 het rapport van de onderzoeker M. m. Komen vervangen door een gecorrigeerde versie.

‘Publiek geld verplicht – subsidieontvangers en bestuursorganen’.

ER ZIJN INMIDDELS NIEUWE INTERESSANTE BESTUURLIJKE UITSPRAKEN

• Zie het bericht : Raad van State : belangen werknemers Metropole orkest moeten meegewogen bij subsidiebesluit.
• Bovendien deed de Raad van State uitspraak in de procedure die Stichting Holland Opera gestart was tegen het Fonds Podiumkunsten zie hieronder:

Fonds Podiumkunsten moet weigering subsidie Holland Opera heroverwegen

In 2015 is de Stichting Holland Opera een procedure gestart tegen het Fonds Podiumkunsten. Uit de uitspraak die door de Raad van State gedaan is blijkt dat op het moment dat het fonds een project verkiest boven een ander project dat het fonds dan ten aanzien van de afgewezen partij moet kunnen motiveren waarom ze het project niet gekozen hebben. Lees hier meer.

Foto : Serge-Henri Valcke

Wat kan een filmmaker (een derde partij) ondernemen op het moment dat hij niet betaald wordt?

Als het Filmfonds een besluit neemt – het toekennen of juist afwijzen van een bijdrage of als het fonds besluit het niet-naleven van subsidievoorwaarden te gedogen – dan is dit niet alleen van invloed op de aanvrager/subsidieontvanger, maar ook op zogenaamde derde partijen zoals collega producenten, filmmakers en beroepsverenigingen. Wat kunnen zij doen als ze hinder ondervinden van een besluit van een cultuurfonds?

In het onlangs verschenen rapport ‘De positie van derden in subsidieverhoudingen’ gaat Dr. Mieke Komen op deze vraag in. Ze richt zich in eerste instantie specifiek op de vraag wat een filmmaker (een derde partij) kan ondernemen op het moment dat hij niet betaald wordt voor zijn werk aan een gesubsidieerd filmproject. Kan hij dan terecht bij het Filmfonds?

Wat kan een filmmaker (een derde partij) ondernemen op het moment dat hij niet betaald wordt?

Als rode draad door het rapport loopt de geanonimiseerde casus van deze filmmaker, een regisseur die, deels, niet betaald kreeg voor zijn werk nadat de producent de laatste uitbetalingen van de subsidie voor andere doeleinden gebruikte. De regisseur stapte naar het Filmfonds en vroeg om handhaving. Dit was het begin van een ingewikkeld traject.

Het Filmfonds geeft de subsidie aan de producent en bestuursrechtelijk bleek dit te betekenen dat de regisseur geen belanghebbende is. Omdat een partij alleen bezwaar kan maken tegen een besluit van een cultuurfonds wanneer hij ‘belanghebbende’ is, stond de regisseur dus met lege handen. Als concurrent-producent had hij wel de mogelijkheden van bezwaar en beroep gehad.

Het onderzoek gaat vervolgens in op de vraag wanneer je als derde partij voldoet aan de criteria van ‘belanghebbende’ in de zin van artikel 1:2 Algemene wet bestuursrecht (Awb). En meer in het algemeen: wat zijn je mogelijkheden als je het niet eens bent met een besluit van een cultuurfonds?

Wanneer voldoe je als derde partij aan de criteria van ‘belanghebbende’ in de zin van artikel 1:2 Awb?

Mieke Komen zet in haar rapport helder en gestructureerd op een rij wat partijen in zo’n geval kunnen doen en aan welke criteria ze moeten voldoen willen ze belanghebbend zijn en bezwaar kunnen maken. Ze doet bovendien in de conclusie een grensverleggende aanbeveling die weliswaar de beleidsvrijheid van het bestuur van het fonds inperkt, maar die subsidieontvangers ook minder ruimte geeft voor misbruik van subsidiegelden.

Het rapport is niet alleen van belang voor filmmakers en het Filmfonds, maar voor alle partijen die te maken hebben met besluiten van cultuurfondsen.

Onderzoeksverslag De derde en het Filmfonds MM Komen definitief